2023-05-02

Vinoloog?

Wel eens van een Vitaloog® gehoord?
Nee? Nou, je bent niet de enige. Soms lijkt het erop dat de meerderheid van de bevolking geen idee heeft wat deze baan inhoudt.

Ik sprak laatst met iemand die dacht dat ik Vinoloog bedoelde.
En hoe te gek ik het ook vind om een happy hour voor te organiseren (want laten we eerlijk zijn, we hebben allemaal wel eens een drankje nodig), nee ik bedoel geen Vinoloog.
Nu ben ik de eerste die zal toegeven dat het woord zelf ook wel een beetje een hoofdbreker is.
Vitaloog? Is dat een mix tussen een leefstijlcoach en iemand die verf komt verwijderen? Het is gewoon geen woord dat heel gemakkelijk van de tong (of de hersenen) rolt. En bij ons in het fantastische noorden ben ik nog geen vacature voor Vitaloog tegengekomen. Het is dus niet zo dat mensen de functietitel zien opduiken en denken: “Oh ja, ik weet precies wat dat is!”.

Ik vergelijk het wel eens met het moment dat de baan van “Influencer” voor het eerst een ding werd - men zei: “Wacht, je kunt echt geld verdienen door foto’s van je lunch op Instagram te plaatsen?”.
Jep. Oude banen veranderen of verdwijnen, nieuwe banen doen hun intrede.
Maar he, we bestaan echt. En we zijn eigenlijk best belangrijk.
Een Vitaloog® is een vitaliteitscoach en -adviseur in één: dos por el precio de uno!
Vitalogen helpen jou te begrijpen wat je sterker en fitter doet voelen, en hoe je mentaal veerkrachtiger en vastberadener kunt worden.
Het gaat over persoonlijk leiderschap, zelfregie en zelfrespect. Over vertrouwen in jezelf, talenten (her)ontdekken, werkgeluk. Over energie en passie, je gehoord voelen. Het gaat over vitaliteit.
Eigenlijk best wel heel cool.

In miijn 10e jaar als bovenbouwleerkracht, voelde het lesgeven steeds vaker als het proberen te besturen van een auto met gaten in de benzinetank. Ik was niet meer in staat om les te geven zoals ik vind dat ik zou moeten geven.
Eerst dacht ik dat ik zelf het probleem was - ik zat vast in mijn eigen manier van denken. Maar als je dan leest dat in het eerste jaar(!) bijna een kwart van de startende leerkrachten (23 procent) uitvalt, en dit na vijf jaar oploopt tot 31 procent, huh?! Ik ken geen ander beroep met een vergelijkbaar verloop. Maar ik werd wel gesterkt in mijn gevoel. Ook al is dit alles behalve positief te noemen. Frustratie is dan nog voorzichtig uitgedrukt, ik baal er oprecht van. Wat een kneiter belangrijk en fantastisch beroep, hoe dan?!

En dan kan ik heel lang uitweiden over de Minister, maar ik was op weg naar een minder stressvol leven.. Eem nait dus.

Ik wil mij focussen op waar het echt om gaat: de onderwijsprofessional.
Elke dag begroeten zij elk kind met een glimlach op het gezicht.
Gieten ze grenzeloze energie in het werk.
Ze zijn hoopvol, optimistisch, creatief en de verantwoordelijkheid die zij dragen om jonge mensen mee te helpen groeien tot respectvolle volwassenen, is ongekend.
Ze zijn in staat om de juiste kennis over te dragen, levenslessen te delen en tips te geven hoe kinderen hun broek na het plassen effectief kunnen dichtritsen.
Ze hebben werk te doen en ze doen het met een doelgerichtheid die inspirerend is.
Volgens politici zijn zij diegene die met zijn poten in de modder staat.
Ze beantwoorden e-mails binnen enkele ogenblikken om moederharten te verzekeren dat alles goed komt.
Zij hebben die ‘lerarenstem’.
Ze weten (en doen alsof ze weten) om te gaan met de nieuwste rage die de klas binnenkomt.
Ook al bewegen (oké, draaien, springen, stuiteren, rennen, struikelen en duwen) zich elke dag tientallen leerlingen door de klas, zij laten het lokaal eruitzien als een supergeorganiseerde tempel.
Ze krijgen regelmatig te maken met veranderende verwachtingen, met uitdagingen.
Maar elke keer komen ze weer opdagen en zij ze volledig toegewijd om het leven van een nieuwe generatie betekenis te geven.
De loyaliteit naar de school is groot en het lesgeven hebben ze in de vingers.
En de leerlingen zijn een soort spiegel die haarfijn reageren op hoe zij zich voelen.
Hoe voelen zij zich eigenlijk?
Ze denken voortdurend om anderen, maar denken ze ook om zichzelf?
Om te groeien als leerling in een gelukkige en positieve omgeving, is het belangrijk dat ze een leerkracht hebben die prioriteit geeft aan het eigen welbevinden
Een leerkracht die voor zichzelf zorgt, een leerkracht die gelukkig is.
En geluk is besmettelijk.
Net als vitaliteit.
Niet alleen om les te geven, maar ook om je energiek te houden voor andere leuke dingen.
Om uit te blinken, werkgeluk te ervaren.
Om talenten in te zetten, het thuis fijn te hebben.
En om die innerlijke drive om er voor de leerlingen te zijn, te behouden.

Ik vind het tijd om prioriteit aan de vitaliteit van de onderwijsprofessional te geven.